Bye organized Canberra

M’n tijd in Canberra is over. Om eerlijk te zijn ben ik alweer drie dagen in Perth en morgen begint mijn campervan roadtrip van Perth naar Darwin. Ik ben jullie nog een verhaal tegoed van mijn tijd in Canberra, dus hier komt het.

Eigenlijk ben ik best wel verdrietig dat ik deze familie moest achterlaten. In zo’n korte tijd ben ik zo close met ze geworden en vooral ook met de kinderen. Het is een tweede familie. Ik weet niet precies wat ik zo ga missen. Misschien het knuffelen met Esmé of het uren kijken naar The Wiggles en dansen voor de televisie. In ieder geval mis ik de kinderen heel erg.

Voordat ik Canberra moest verlaten had ik nog een klein lijstje met bezienswaardigheden die ik wilde afwerken. Hoog op het lijstje stond het bezoeken van het Parlementsgebouw. Ik heb ze allebei gezocht het oude en de nieuwe. In beide parlementsgebouwen is de eerste kamer groen en de tweede kamer rood. Volgens mij zijn dat de twee Australische kleuren. Ze hebben het nieuwe Parlementsgebouw gemaakt, omdat het andere te klein werd. Het zijn twee interessante gebouwen. Bij het oude Parlementsgebouw was lange tijd geleden een staking, mogelijk gemaakt door de Aboriginals. Ze bleven een paar nachten voor het Parlementsgebouw staan en hebben een soort van kamp opgericht. Vandaag de dag wonen ze daar nog steeds in kleine tentjes. Ik weet niet of ze nog steeds staken, maar ze worden in ieder geval elke dag gezien.

Een ander ding dat ik echt moest zien was Namadgi National Park. Een groot Nationaal Park 50 minuten rijden van Canberra. In dit Nationaal Park hebben ze Aboriginal art. We hebben  een 6 kilometer lange wandeling (Yankee Hat) door de vallei naar een rots gemaakt, waar Aboriginal art was. Achteraf viel het een beetje tegen, de wandeling was prachtig door een groene vallei met veel kangoeroes, maar we kregen maar 5 Aboriginal Paintings te zien. Na deze wandeling zijn we doorgereden naar een andere wandeling die ons naar de Gibraltar Falls leidde. Mooie grote, watervallen. Ik heb deze reis al heel wat watervallen gezien, maar ze blijven interessant. Ik hou ervan om naar het vallende water te kijken. Die avond bleef ik bij Thanh (Duits meisje, met wie ik naar het park was geweest) slapen en de volgende dag stonden we om 5.00 am op om het Euro Vision Song Festival te kijken. Helaas zat Nederland er niet in. Het was perfect geweest, ik met een Australisch nummer kon miljoen keer op Nederland stemmen, maar helaas. Zweden heeft uiteindelijk gewonnen.

Een van mijn laatste dagen heb ik voor de kinderen een Nederlandse spellenmiddag georganiseerd, met spellen zoals spekhappen, spijkerpoepen en eierenlopen. Vooral spekhappen viel heel erg in de smaak. Zelfs m’n hostdad en hostmom hebben meegedaan, super leuk.

Het afscheid was oké. Ik heb niet moeten huilen, misschien kwam dat ook wel omdat ik zin heb in dit volgende avontuur. Toch mis ik de kinderen en de familie nog elke dag, maar we houden zeker contact.

M’n tijd in Canberra, deze drie maanden, zijn super snel voorbij gegaan. Canberra is een goede stad om te wonen, niet heel gezellig, maar goed. Het is heel erg georganiseerd en een hoop business mensen, maar voor de kinderen is het perfect en ik heb van elke minuut genoten. Alleen nu is het tijd voor mijn volgende avontuur. Nog maar een maandje.

Veel liefs,

Marleen