Terug in Vancouver; de eerste dag alleen.

"Don't think about what can go wrong, think about what can go right" - anoniem

Deze quote zei mijn moeder tegen mij op de dag dat hun weer terug naar Nederland zouden vliegen, vandaag. Het is zo raar om te weten dat mijn ouders en zusje in het vliegtuig terug naar huis zitten en mijn vriendinnen inkom van de universiteit hebben en ik hier alleen in mijn hostel zit. Naja alleen ben ik niet snel, want er zijn hier super veel mensen, maar het is toch wel een beetje raar.

Nu ik dit verhaal typ komen 4 mensen met mega grote koffers naar boven. Zo had ik backpacken en hostels niet echt in mijn hoofd. Ook hoe mijn kamer eruit ziet is een beetje vreemd. Ik slaap met 14 mensen op een kamer. Het zal allemaal wel even wennen zijn. Maar laat ik jullie eerst even vertellen wat ik nog gedaan heb de laatste dagen samen met mijn ouders en zusje.

Na de icefield parkway, want daar was ik geëindigd, zijn we naar de Miette Hotsprings gegaan. We hadden een toer geboekt en een bus zou ons komen ophalen. Alleen wij waren de enigste die geboekt hadden, dus hadden we een beetje een privé toer en een auto. Het was een uur rijden en we moesten ook de bergen in. Onderweg naar de hotsprings toe hebben we weer veel dieren gezien. We hebben 4 elken, grote herten, gezien die stonden aan de kant van de weg en we hebben geiten gezien die op rotsen zaten. Ik ben even vergeten hoe je die geiten ook alweer noemt. De hotsprings zelf komen van warmwaterbronnen uit de bergen waar ook veel zwavel uitkomt, dus het stonk er enorm naar rotte eieren. Ze hadden ons ook beloofd dat we in de hotsprings mochten zitten, maar dat viel een beetje tegen. Het was een groot zwembad waar je in mocht zitten, waar ze het water uit de Hotsprings indoen. Achja, het was wel eventjes lekker om erin te zitten.

De volgende dag hadden we een bearwatching toer op het water, want we hadden nog geen beren gezien en die wilde ik nu toch eindelijk zien. En ja. We hebben de beren gezien, vanaf het water :D. Uiteindelijk hebben we 3 beren gezien, 2 kleintjes en 1 grote. De kleine beren worden nadat ze 1 jaar zijn geworden verstoten en dan moeten ze het zelf doen. Als de moeders dit niet doen, dan maken de mannetjesberen de kleine beren doen, omdat ze weer nieuwe beertjes willen maken.

Ook hebben we met z'n 4en ergens een wandeling gemaakt, terwijl mensen ons van te voren waarschuwde dat er een beer rond liep. We hadden gelukkig beerspray, maar ik heb toch weer de hele weg gezongen en we hebben de beer niet gezien.

Een paar dagen later zijn we naar Barkerville gegaan, een oud goudzoekersstadje. Hier staan ongeveer 140 huizen helemaal in oude stijl. Er lopen zelfs mensen rond in oude klederdracht. Het grappige was nog, dat een mevrouw ons daar aansprak en vroeg hoeveel maanden heeft het jullie gekost om naar Canada te komen? Ze zitten helemaal in hun rol. We hebben ook een rechtszaak bijgewoond. Dat vond vooral mijn moeder interessant. Ik begreep het niet zo goed, want het ging allemaal veel te snel en ze gebruikte ook nog woorden uit de oude taal.

We zijn ook naar een indianendorp geweest. Dat ziet er weer heel anders uit. Ze hebben daar vooral hele grote huizen, wel van hout. Vaak wonen ze met de hele familie, 16 mensen, in zo'n huis. Toen wij er waren was net de eerste dag van een festival. Ze hadden een dans voorbereid in de oude klederdracht. Leuk om te zien.

In Canada is een hoog risico voor bosbranden. Wij hebben er ook een meegemaakt. Niet gezien, maar de bosbrand was om de weg die wij reden, dus de weg was afgesloten. En in Canada heb je niet zoveel omwegen. Het was spannend of we wel naar onze volgende bestemming konden komen. Gelukkig was er hier wel een omweg van 120 kilometer, vooral over onverharde weg. Er was ook nog een stuk eenbaansweg, dus moest je wachten totdat de auto's van de andere kant voorbij waren, voordat wij konden rijden. We hebben daar 40 minuten staan wachten.

Toen we na 2,5 week rijden in Prince Rupert aankwamen, was het tijd om het vaste land achter ons te laten en met de boot te vertrekken naar Vancouver Island. Een boottocht van 15 uur. Het was een hele mooie grote boot. Tijdens de boottocht hebben we ook veel dieren gezien. Zo hebben we 2 orka's, 3 walvissen, 7 dolfijnen en 2 zeearenden gezien.

Op Vancouver Island hebben we niet zoveel speciaals meer gedaan. We hadden nog een walvistoer. Ik heb de hele tijd buiten op het bovendek gezeten op zoek naar de walvissen. We hebben er uiteindelijk 3 gezien. En heel veel zeeleeuwen die lekker op de rotsen lagen te zonnen. Als ze in het water zitten, halen ze hun flipper uit het water om hun lichaamstemperatuur constant te houden.

Ja en toen zaten de 3 weken erop en was het tijd om afscheid te nemen, maar eerst moesten we nog 95 minuten met de boot weer terug naar het vasteland. We zijn zelfs nog even in Amerika geweest. Het afscheid was best wel moeilijk, maar ik weet dat ik iedereen snel genoeg weer zal zien.

Nu zit ik 5 dagen in Vancouver en wat mijn planning is dat weet ik nog niet.

Aju Paraplu,

Marleen