Vancouver, a beautiful city to live!

"Everyday is a new beginning, take a deep breath and start again" - anoniem

Tijd voor een nieuw reisverslag, want momenteel ben ik alweer in Winnipeg en heb ik vijf dagen Vancouver achter de rug plus twee dagen in de trein zitten. Laat ik bij het begin beginnen.

Het afscheid was moeilijk. We hebben alle vier moeten huilen en ik had het er de dagen in Vancouver nog best wel zwaar mee. Vooral ook omdat we hier met z'n vieren aan het begin van onze reis zijn geweest, dus op elk plekje zie ik ons nog met z'n vieren zitten.

Toen m'n ouders weg waren ben ik richting het strand gelopen, dat was heel dicht bij mijn hostel. Mijn grote backpack had ik achter gelaten in het hostel. Geen zin om dat helemaal mee te sjouwen. Ik ben op het strand op een bankje gaan zitten en heb de laatste dagen in mijn schrift bijgeschreven. Om drie uur kon ik inchecken en ben ik naar mijn kamer gegaan. Het hostel waar ik sliep was heel groot en kaal. Ik sliep met 14 andere meisjes op een kamer. Er stonden 14 bedden en dat was het wel zo'n beetje. Ik was nog steeds verdrietig en toen ik op mijn kamer kwam was er niemand. Ook wist ik niet hoe ik het moest aanpakken. Ik heb me dus een beetje gesetteld en ben naar de supermarkt gegaan. Ook wist ik nog niet hoe alles werkte met koken, dus heb ik een salade gehaald. Had ik ook wel even zin in na al die hamburgers met frieten. De salade heb ik op het strand opgegeten en heb toen ook de zonsondergang gezien.

De eerste nacht in het hostel heb ik best wel redelijk geslapen. Om 12 uur was het stil op de kamer en de volgende ochtend ging er geen wekker heel vroeg. Ik ben rustig opgestaan en ben over het strand richting Vancouver gelopen. Je kan helemaal langs de zee lopen, een mooi weggetje. Het was zo'n 1,5 uur lopen. Vanaf het strand heb je ook overal een prachtig uitzicht op Vancouver en Stanley Park. Vanaf daar kon je pas zien hoe groot Stanley Park is. Het is zo ongeveer de helft van Vancouver. Ik heb even aan de overkant op een bankje gezeten kijkend naar Vancouver en toen terug gelopen.

De dag erna besloot ik om naar Vancouver zelf te gaan. Ik heb een fiets gehuurd en heb weer het hele stuk langs de zee naar Vancouver gefietst. Heel mooi. Ik vind Vancouver echt een geweldige stad. Ze zeggen dat het een van de beste steden is om in te leven en dat geloof ik ook wel. Ik ben weer met de fiets naar Stanley Park gereden en weer hetzelfde rondje gefietst. Daarna ben ik naar Canada Place geweest, waar een Japans festival aan de gang was. Allemaal mensen hadden zich verkleed als bekende figuren en superhelden. Heb daar even rondgelopen en op het bankje gezeten waar we ook met z'n vieren op hebben gezeten. Waarom ik die plekken opzoek, ik heb geen idee. Misschien om toch mijn ouders en zusje nog een beetje bij me te hebben. Er stond ook nog op de planning om naar de Granville Public Market te gaan, maar daar heb ik van afgezien. Er was namelijk op Granville Street een ander festival bezig. VIVA Vancouver. Ik heb daar even rondgelopen, want er was een leuk marktje en ben daarna terug naar het hostel gefietst.

Zondag was ik nog steeds een beetje down en ik besloot dat het zo niet verder kon. Er moest iets aan gebeuren, dus ik begon maar gewoon tegen een meisje aan te praten. Ze was aardig en ze vertelde dat ze naar de Granville Public Market wilde gaan, maar wist niet welke dag. Ik vertelde dat ik daar ook heen wilde gaan, dus we hebben besloten om samen te gaan. We wilden maandag gaan, omdat we dachten dat het dan minder druk was. Ik besloot dus om vandaag maar rustig aan te doen en ik heb in het gebied waar mijn hostel zit, Kitsilano, door de twee winkelstraten gestruind. Ben ook nog bij het oudste huis van Vancouver geweest, was niet zo heel bijzonder. Het is het enigste huis wat na de brand in 1886 niet is afgebrand. Ze hebben het over het water naar Kitsilano Beach verplaatst. 's Avond wilde ik nog naar de zonsondergang gaan kijken, maar er zaten wolken voor.

Maandag was dan eindelijk de dag dat ik iets ging doen samen met iemand anders. Ze heet Caroline. We zijn met de bus naar de Granville Public Market gereden, waar we een paar uurtjes hebben rondgelopen. De Granville Public Market ligt op Granville Island, een eiland boven Vancouver Downtown. Het is echt een heel ander stukje dan Vancouver. We zijn een paar Art Galeries ingeweest en daarna naar de echte Granville Public Market. De markt was binnen en er stonden allemaal eetkraampjes waar ze allemaal lekker eten verkopen, van fruit tot crêpes en van groentenstoofsels tot hamburgers. Erg lekker. We hebben daar eten gekocht, ik had een crêpe en hebben het buiten, met uitzicht op de haven en Vancouver, opgegeten. Het was heel gezellig, we hebben veel gekletst en veel gelachen. Nadat we het hadden gezien zijn we naar Vancouver Downtown gegaan. Caroline wilde graag om Stanley Park heen gaan fietsen, dus we hebben telefoonnummers uitgewisseld en zijn opgesplitst en zouden om zes uur weer afspreken. Ik ging eerst naar de bibliotheek voor wifi. Toen ik daar zat werd ik door Caroline gebeld dat een vriendin van haar in Vancouver was en dat ze met haar de rest van de dag ging doorbrengen. Ik vond dit niet zo leuk, maar kon er niet veel aandoen. Ik heb in ieder geval een leuke ochtend gehad. Ik ben in de middag toen nog naar Gastown en Canada Place (alweer) geweest. Ik vind deze twee stukjes toch wel echt de leukste stukjes van Vancouver en zou het iedereen aanraden. Gastown om de gezellige straten en Canada Place om het mooie uitzicht. Daarna heb ik zelf de bus terug gepakt naar het hostel, wat nog best wel even spannend was, want ik kon de bus niet vinden. Uiteindelijk toch goed aangekomen in het hostel. 's Avonds heb ik nog met Caroline gesproken. Morgen gaan we allebei weg uit Vancouver. Zij gaat terug naar huis, naar Edmonton en ik ga naar Winnipeg.

De volgende morgen hebben we dan ook samen onze tassen gepakt. We hebben er twee uur over gedaan en toen moesten we afscheid nemen. We hebben Facebook uitgewisseld en toen was het voor Caroline tijd om naar huis te gaan, maar ik mag altijd in Edmonton op bezoek komen. Eerste vakantieplekje al geregeld! Mijn trein vertrok pas rond half 9 's avonds, dus ik heb nog op het strand gezeten en heb nog wat inkopen gedaan, want ik moest wel twee dagen in de trein zitten. Uiteindelijk ben ik best vroeg in de middag naar het station gegaan. Dit was de eerste keer dat ik echt als een backpacker door het leven ging, want ik had geen auto. Ik moest dus met de bus naar het station. Om bij het busstation te komen moest ik 10 minuten lopen met 3 zware tassen en 25 graden. Uiteindelijk viel het gelukkig wel mee. Het was best stom van me om zo vroeg naar het station te gaan. Ik had gehoopt dat het station groter was met een aantal leuke winkeltjes, maar dat was niet zo. Ik heb dus vijf uur moeten wachten voordat ik kon inchecken.

Over de treinreis vertel ik als ik het deel van Winnipeg naar Toronto ook heb afgelegd. Dan kan ik jullie alles vertellen over de verschillende landschappen en al het moois wat ik gezien heb in een reisverhaal, maar ik laat jullie wel alvast mijn lievelingsfoto zien.

Na twee dagen in de trein te hebben gezeten kwam ik laat en moe aan in Winnipeg. Ik heb een taxi naar het hostel genomen. Mijn eerste ding van mijn bucketlist kan ik wegstrepen. Alleen een taxi nemen. Ik zat vol goede moed na mijn laatste twee dagen in Vancouver en had zin om weer nieuwe mensen te ontmoeten en wist hoe ik het ging aanpakken totdat ik in het hostel aankwam. Ik werd naar mijn kamer gebracht en er was niemand. Ik slaap op een 6 persoonskamer met 5 legen bedden en de komende 5 dagen komt er ook niemand. Dit had ik niet gehoopt en ik heb huilend mijn ouders op gebeld. Ik had ook al voor alle nachten betaald, wat natuurlijk stom van me was, maar mijn ouders vonden het ook niet leuk voor mij. We hebben dus een hele strategie bedacht, dat ik morgen naar een ander hostel ga kijken in Winnipeg en als dat ook niets was dat ik dan al eerder met het vliegtuig naar Toronto zou vliegen. Toen ik reviews over dat andere hostel in Winnipeg las, viel de moed me in de schoenen, want dat waren geen leuke reviews. Ook het hostel in Toronto was volgeboekt en ik wilde nog een paar dingen in Winnipeg zien, dus ik bedacht om misschien zondag met de trein naar Toronto te gaan i.p.v. dinsdag. Totdat m'n moeder me vanochtend vertelde dat er een mogelijkheid was dat zei voor 4 nachten naar Winnipeg zou vliegen. Ik werd een beetje overdonderd door dit nieuws en we moesten heel snel beslissen, dus mijn moeder is nu onderweg naar Schiphol en land morgen om 17.00 uur in Winnipeg. Ik ben heel blij nu zij komt en ik weet hoe sommige mensen erover denken. Ze denken dat het niet goed is dat mijn moeder komt, maar wij hebben het zo besloten en zijn er blij mee. Ik had al ergens gelezen dat Canada niet echt een backpackland is en vooral nu de winter eraan komt helemaal niet en Australie en Nieuw-Zeeland zijn dat wel. Dus morgen komt mijn moeder naar Winnipeg en gaan we samen leuke dingen doen. Ik kijk er heel erg naar uit en ga nu snel slapen. Dan is het sneller morgen!

Ik spreek jullie snel weer.

Goodbye,

Marleen